เข้าสู่ความเป็นหนึ่ง

23 พฤษจิกายน 2567

จากหนึ่งแยกเป็นสองจนเห็นชัด ความโง่จัดค่อยจางคลายไปเหมือนฝัน 

แท้ในสองนั้นคือ หนึ่งเดียวกัน นิจนิรันดร์ไม่แยกจากกันอีกเลย

หมายถึงวิถีทางเดินของจิต พอปฎิบัติไปๆ จนสมาธิตัวจริงเกิดขึ้นเมื่อใด

มันจะเห็นกายและจิต เป็นคนละอันเอง หมายถึงรูปนาม จนชัดเข้าๆ

มันก็จะรู้ตัวว่าเมื่อหมดธาตุ 4 ไม่มีอะไร เป็นอนัตตานั่นเอง