ยืนอยู่ที่รู้เป็นกลาง ไม่หมายมั่นอะไรสิ่งใดสิ้น รู้ปกติแจ้งชัดอนัตตาเป็นอาจิณ ธรรมสุดสิ้นอยู่ที่วางว่างใจเอย

25 มกราคม 2567