* สภาวธรรม * เมฆขาวกับนกกระสาหม่นเหล่านั้น มันเป็นสหายกันและกัน มันตอบอย่างสุภาพอ่อนโยนว่า คือลมอันโชยเย็น และจันทร์เพ็ญคืนกระจ่าง แม้คืนเวลาจะผ่านไป ก็มิมีสิ่งใดมาทำให้ว้าวุ่นหวั่นไหว
19 กุมภาพันธ์ 2567
ฉันยังคงดำเนินสงบและนิ่ง อยู่ในยามนั่งขัดบัลลังก์และชามข้าวยาคูจานผักป่า และจอกน้ำชา ฉันยิ้ม มันสหายกันและกัน คือสมาธิกับปัญญา.