การอ่อนน้อมถ่อมตน

27 กุมภาพันธ์ 2567

เมื่อรู้จักอ่อนน้อม ถ่อมตน ทุ่มเท รับใช้ผู้อื่น ด้วยวิธีง่ายๆ ก็จะเติบโต ความอ่อนน้อมถ่อมตน คือคุณธรรม ที่เราทุกคนควรพัฒนา ปลูกฝัง เพราะจะทําให้เราสบายใจ เบาเบา และถ้าเราทําด้วยใจที่บริสุทธิ์ ไม่ติดขัด ไม่หมองคล้ํา เราก็จะมีความสุขขึ้น เบาขึ้น สงบ สบายขึ้น ลึกขึ้น อัตตาจะค่อยๆหายไป จนกว่ามันจะหมดไป “อ่อนน้อมถ่อมตนจนไร้ตัวตน” ยอมแพ้และละทิ้งทุกอย่าง จนไม่เหลืออะไรให้เธอยึดติด เพียงแค่มองการดํารงอยู่เป็นชีวิตที่คุณเคารพสิทธิของชีวิตและสามารถอยู่ในความเป็นปกติ
เมื่อเคารพความสงบ ในความว่างเปล่าในตน จนถึงขั้นเคารพตนเองได้ ก็จะสามารถบรรลุธรรมอันสูงสุดได้อย่างลึกซึ้ง