หยุดสังขาร นิพพานก็ปรากฏ

จงเดินเข้าสู่ชีวิตแท้ด้วย สัมปชัญญะ

สติจะอยู่เต็มที่ เมื่อจิตนี้ว่าง จากความปรุง ของอารมณ์

แต่ถ้ากรรมทางกายได้กระทำไว้เป็นอันมาก ก็ย่อมเสื่อมไปเหมือนกัน แม้กระทั่งพระอรหันต์บางรูป พอสำเร็จเข้านิพพานเลย

อยู่ได้ไม่นาน ดับไปเลย รูปขันธ์นี้บุญบารมีไม่พอที่จะรับอุดมธรรมชั้นสูง จึงต้องละขันธ์หยาบนี้ไป เปรียบเสมือนแก้วน้ำที่ไม่สามารถจะรองรับของที่ร้อนจัดได้จึงแตกไป หรือเย็นจัดก็แตกไปเหมือนกัน

อาตมามีหลักอยู่ว่า...ถ้าที่นี่ไม่มีอะไรแล้ว ทุกอย่างในโลกก็ไม่มี ....ถ้าที่นี่มี ทุกอย่างในโลกก็มีหมด...ถ้าที่นี่เป็น ทุกอย่างในโลกก็เป็นหมด เราเคยมีแบบไม่มีกันหรือไม่ ?

เคยมีหรือไม่ที่บางครั้งเราเฉย โปร่ง ได้กุศลหมด ทำแล้วกระปี้กระเป่า สบาย พลังงานมีอยู่ในการกระทำทุกอย่าง อาตมาเชื่อว่าแบบนี้จะทำให้ความจำกับดี เวทนากับดี รูปกับดี สังขารกับดี วิญญาณกับดี ขันธ์ 5 จะค่อยๆ บริสุทธิ์ขึ้น

พุทธะอยู่ที่ใด? พุทธะนั้นอยู่ที่จิต ดับสนิทไม่คิดปรุง ไม่ยุ่งหนอ มีแต่เอิบอาบสงบเย็นมีความพอ จิตนั้นหนอ เราขอเรียกจิตนิพพาน