ถ้าเราประกอบตนอยู่ด้วยความรู้ตื่น เบิกบาน มีสติสัมปฃัญญะ ประกอบด้วยจิตอันเต็มไปด้วยความสุขุม กระทำตนให้สอดคล้องกับสิ่งต่างๆ ทำจิตไม่ให้เป็นทุกข์ ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติธรรมะ

จิคอยู่กับปัจจุบันตลอดเวลา ทุกข์จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้เลย หากมันวิ่งไปในอดีตหรืออนาคต หากรู้สึกตัวก็ดึงกลับมาอยู่กับปัจจุบันอีก จนเกิดความชำนาญเป็นปรกติธรรมชาติ ในปัจจุบันตลอดสาย ทุกข์จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้เลย

ธรรมภาษิตของท่ามพุทธทาส ที่ท่านกล่าวไว้อย่างจับใจ ธรรมะไม่กลับมา โลกาต้องวินาศ ธรรมะระบาด โลกธาตุเจริญ

ข้าพเจ้าจะบวชจนตาย ถึงแม้จะไม่ได้อะไรมากก็ขอให้ได้รับใช้ พระพุทธองค์ พระธรรม พระสงฆ์ ไปโดยตลอด

ถ้าข้าพเจ้ายังไม่เข้าใจ ยังไม่แจ้งลึกซึ้งในธรรมข้อใดและปฏิบัติธรรมข้อนั้นยังไม่ได้ ข้าพเจ้าจะไม่พูดไม่สอนธรรมนั้นๆเด็ดขาด

เจริญเมตตา

หมั่นรักษาศีล 5 พิจารณาโลกธรรม