ธัมโมวาทโดยพระอาจารย์ยันตระ อมโร นำภาวนนาที่น้ำตกกุดชิ่ง 2528

การอ่อนน้อมถ่อมตน

* ส.ค.ส. แด่สหายธรรม * จากผู้ไม่มีไปสู่ผู้ยังไม่ได้มา เมื่อท่านพึงใจทางใดอันไม่ก่อทุกข์ จงมั่นใจและเดินไปทางนั้นเถิด จงเดินไปตามวิถีแห่งธรรมชาติอันบริสุทธิ์เถิด

ไม่ว่าอะไรจะผ่านเข้ามาหรือปรากฏ เห็นสิ่งทั้งหลายทั้งปวงเหล่านั้นเป็นธรรมดา มีแต่เมตตาสุขุมและพบความเจริญร่มเย็นอิสระแห่งชีวิต

* ชรามาเยือน * ท่านเห็นมวลดอกไม้ ในระหว่างสุ่มทุ่มพุ่มพฤกษ์นั้นไหม ลองบอกซิว่ามันดำรงอยู่เนิ่นนานเพียงใด รุ่งขึ้นก็อับเฉาร่วงโรย รอเวลาถูกกราดทิ้ง ดวงใจสดชื่นของวัยหนุ่มสาว น่าพิศวง

แต่เมื่อกาลเวลาเลยล่วงก็ซบเซาแก่เฒ่า โลกนี้ใยมิคล้ายกับบุปผา ใบหน้างามเปล่งปลั่ง จะคงทนเนิ่นนานเพียงใด

* แด่สหายธรรม * ถ้ามีเหตุให้ตักเตือนตำหนิ พึงติเป็นความลับ ( ต่อหน้า ) หากมีเหตุให้ยกย่องชมเชย พึงยกย่องโดยเปิดเผย พึงกระทำภาระของตนด้วยความไม่ประมาท ( มีสติสำรวมตนเองเสมอ )

น้อมเจริญเมตตา ทั้งตั้งอยู่ในพรหมวิหาร และอย่าลืมว่า ระยะไกลข้ามขุนเขาทั้งห้า และทั้งสี่อันกว้างใหญ่ ( โอฆะทั้งสี่ ) ถึงท่านจะเดินมาส่งถึงเรา ท่านส่งเราได้แค่เชิงเขา ท่าน้ำเท่านั้น การไปต่อให้ถึงจริง เป็นหน้าที่ของเรา.

ติดสุข ไม่หลุดทุกข์