ความอ่อนโยน ดูฟันจะแข็งขนาดไหนแพ้ลิ้นไป ๆ มา ๆ ๆฟันไปหมด เหลือลิ้นกับเหงือกอยู่

ความอ่อนโยนนี้เป็นสิ่งที่ลึกซึ้ง เพราะฉะนั้นความสุขุมอ่อนโยนเป็นสิ่งจำเป็น ต้องใช้อยู่ทุกยุค

อยากจะเป็น จะไม่ได้เป็น ไม่อยากเป็นจะเป็นเอง ถ้าเอาจะไม่ได้ ถ้าไม่เอาจะได้ ผู้เอาไม่ได้ ผู้ได้ไม่เอาอะไรเลย

อย่าหลงขลาดหวาดผวา อย่าสะท้านกับชีวิตที่ไม่มีอะไร เพราะความไม่มีอะไรเป็น เพราะความไม่มีอะไรเป็นความยิ่งใหญ่

อย่าวาดกลัวกับการสิ้นเกียรติ อย่ากลัวการถ่อมตน วีรบุรุษไม่เมายศ ทิ้งความโอ่อ่า มั่งมีสละทรัพย์ สละสิน กินน้อยใช้น้อยเป็นอณูที่มีความสุข อยู่ในจักรวาล

จงอ่อนน้อมถ่อมตน ลงปวรานาตัวยอมรับความเห็นของผู้อื่น ยอมรับความผิดพลาดที่เป็นจริง

บุคคลที่ได้รับการฝึกฝนมาดีแล้วทางจิตใจ อยู่ที่ไหนสภาพอย่างไร ก็ไม่เดือดร้อน กินอยู่ หลับนอน อย่างไรก็ได้ ไม่ตื่นเต้น หวาดกลัว สะดุ้ง เป็นผู้มีจิตใจคงที่สงบ

ความรู้นั้น บางทีกลายเป็นสิ่งที่ปิดกั้นตัวเอง เหตุเพราะมันโยงใยปิดบังตัวเอง แทนที่เรา จะไปรู้สรรพสิ่ง กลับถูกสรรพสิ่งบดบังไว้